Prevencija čuva useve i zasade od divljači
Meštani ruralnih sredina svedoci su da se poslednjih godina povećao broj divljači u prirodi. Da li zbog toga što se boravak čoveka u polju smanjio na minimum ili ne, ali stanište divljači se vidno proširilo. Tako nije retkost da se razne vrste životinja spuštaju i do samih naselja, a često i pričinjavaju štete na usevima i u zasadima voća.
Iako trenutno nema štete od divljači, poučeni dugogodišnjim iskustvom, u Lovačkim udruženjima očekuju da posle snežnih padavina od zeca i srne dođe do oštećenja mladih sadnica koje su posađene u prethodnom periodu. Zbog toga apeluju na vlasnike useva koji su dužni, radi sprečavanja štete od divljači, a u skladu sa zakonom kojim se uređuje lovstvo, da redovno kontrolišu stanje svoje imovine i organizuju njenu zaštitu i čuvanje. Naravno, uz primenu nekih od preventivnih mera, na način koji će da plaši i udaljava divljač.
− Vlasnici su dužni da preduzmu određene mere koje su dostupne u obaveštenju, a u slučaju nastanka štete oni se obraćaju Lovačkom udruženju sa zahtevom gde izlazi naša komisija za procenu štete i utvrđuje štetu i dalje prosleđuje osiguranju pošto smo osigurani preko osiguravajućeg društva − kažu lovci.
Kako štititi zasade
Kako bi vlasnici useva i zasada predupredili divljač, potrebno je da se pridržavaju pravila zaštite i čuvanja u skladu sa zakonom kojim se uređuje lovstvo i odredbama pravilnika, i to:
– zaštitom povrtnjaka, rasadnika, voćnjaka, plantažnih zasada i vinograda na način koji sprečava prolaz dlakave divljači;
– prilagođavanjem izbora biljne kulture koju zasejava ili sadi prirodnom okruženju koje se nalazi oko poljoprivredne površine koju obrađuje, na način da se izbegnu ili u najvećoj meri smanje mogući rizici od šteta od divljači;
– uklanjanjem useva i plodova sa površina u lovištu i u neposrednoj blizini lovišta u agrotehničkom roku;
– korišćenjem mehaničkih i hemijskih sredstava (repelenata) koja odbijaju divljač od useva, zasada i mladih stabala i to na način propisan pisanim uputstvom proizvođača;
– vezivanjem pasa pored useva;
– korišćenjem vidljivih plašila, svetlosnih i zvučnih uređaja;
– kontrolisanim spaljivanjem materijala čiji dim i gasovi odbijaju divljač;
– postavljanjem elektroograda (elektropastira);
– korišćenjem mehaničkih sredstava za pojedinačnu zaštitu stabala voćaka i drugih sadnica (alufolija, metalne trake, plastične trake, plastična folija, plastični ili papirnati džakovi, šiblje, kukuruzovina i drugi materijali);
– čuvanjem domaćih životinja uz stalno prisustvo pastira i pasa čuvara;
– zatvaranjem domaćih životinja u toku noći u obore izgrađene na način da se onemogući ulazak bilo koje vrste divljači koja prouzrokuje, odnosno može da prouzrokuje štetu na domaćim životinjama;
– sprovođenjem ostalih mera zaštite.
